Getuigenissen:
A) Onder de studenten die onze steun kregen spreken we met Sarah: ze is de oudste zus van zeven broers. Haar vader is chauffeur en haar stiefmoeder is huisvrouw. Ze is dankbaar voor de steun die ze kreeg om haar studies aan het ISSI te kunnen volgen. Ze hoopt een goede verpleegster te worden om haar familie te helpen, haar land te steunen en zichzelf te ontplooien. Tijdens haar stage in een gezondheidscentrum begeleidde ze een man tijdens zijn levenseinde. Hij was zelfs door andere verplegers achtergelaten, want zij ‘konden niets voor hem doen’. Zij en haar collega stagiaire hebben ook zijn familie begeleid, die dankzij hen de dood van hun vader vredevol hebben kunnen beleven.

B) We kunnen u ook over Clémentine vertellen, wiens ouders gescheiden zijn. Ze woonde bij haar vader, maar werd verstoten door haar stiefmoeder en zelfs mishandeld door haar ‘broers’. Ze voelde zich niet in staat deze situatie te boven te komen en faalde in in haar studies. Uiteindelijk werd ze ook door haar vader verstoten, die geen moeilijkheden wou veroorzaken met zijn nieuwe vrouw. Zij moest nu zelf voor alle kosten van haar studies in staan, maar kwam in aanmerking voor een studiebeurs. Ze verhuisde naar haar eigen stekje en kreeg zo de kans op zich te ontplooien en haar academische prestaties te verbeteren.

C) Thérèse vertelt ons: « Ik ben Thérèse Lusamba, eerstejaarsstudente aan het ISSI. Ik ben geboren in een gezin met negen kinderen (zes meisjes en drie jongens). We zijn nu met acht, want de oudste is gestorven. Mijn vader, die mijn studies betaalde, is op de vierde dag van het academiejaar gestorven en het inkomen van mijn moeder volstaat niet om mijn volledige opleiding te betalen. Met de hulp van een beurs kan ik nu aan het ISSI studeren en zal ik later als verpleegster kunnen werken.